Salı, Haziran 30, 2015

kader, bir anne adı

her insan bir kader ile doğar doktorcum.
kader, bir anne adıdır fakat.
insanın yazgısı, annesinin yalnızlığıdır.
ilk dayadığı süttür ağzına.
ilk patiğin yalnızlık rengindedir
ömür boyu gezeceğin ayaktır
yalnızlık,
kordonundan ilk üflediği şeydir ruhuna.
nasıl anlatsam.
midemin yanması.. başımın sancısı..
konversif, histerik, psikosomatik.
deyip hafife alma doktorcum.
özlemi yanmış bir ciğer kokusunda bulursun
dilinden organlarına yayılır hasret
türkçeden ümidini kesmiş
"organca" sana birşey anlatmaktadır
böbrekler günahlarından kum dökmektedir
nasıl anlatsam

nasıl anlatsam öykümü sana.
tek gözlü bir ejderden doğma
yer cücesinden olma
ben, mahallenin ucubesi
sepetlerdeki kurtlu elma
etiyolojimi anlattım işte
prognozumu sen anla
yaralarımı ayıplama doktorcum
yaralarımın resmini çekip
beni böyle anımsama
soyunuyorsam yanında
dokun lütfen
cüzzam değil inan bana

tüm mektup haklarımı doldurdum doktorcum
sevgililere ulaşmıyor yenileri
dua haklarım bitmiş
mucize kotam dolmuş
son bir çocukluk resmim kalmış
onu da sana getirdim
bak hüznümün saçları nasılmış
7 yaşında mutluluğa yeltenmekten sabıkalı
aranıyor
toplumun refah istatistiklerini bozmaktan
biliyorum ki ıssızlığım daim
sen ceza-i ehliyetimi ver
ya da deliliğimi al
yarı suçlu- yarı deli- tam yalnız
ah böyle çok zor oluyor doktorcum.








Hiç yorum yok: